Ομάδα συνταγματαρχών του Ελληνικού Στρατού κατεβάζει άρματα μάχης στο
κέντρο της Αθήνας, καταλύει το Σύνταγμα και παίρνει στα χέρια της την
εξουσία...
«Εκάναμεν Επανάστασιν», είπαν χαρακτηριστικά…
Μία «επανάσταση» που στόχευε στη
διατήρηση της φυλετικής, ιδεολογικής αλλά και θρησκευτικής ομοιογένειας του
έθνους, με τη χούντα να καταγράφει τα
πολιτικά φρονήματα των Ελλήνων και να τους διαχωρίζει σε «φίλους» και σε
«εχθρούς» του καθεστώτος.
50 χρόνια μετά οι όψιμοι
υποστηρικτές της χούντας εστιάζουν την επιχειρηματολογία τους σε φράσεις όπως «η χούντα έκανε έργα» και «με τη χούντα κοιμόσουν με ανοιχτή την
πόρτα». Προκλητικοί και θρασείς ισχυρισμοί που ακούγονται ολοένα και
περισσότερο...
Ναι μεν έργα έγιναν την επταετία
αυτή, αλλά η πραγματική οικονομία της
χώρας νοσούσε, με το χρέος να
αυξάνεται, την ανάπτυξη να περιορίζεται και τις κοινωνικές και εκπαιδευτικές
δαπάνες να μειώνονται σημαντικά! Και όλα αυτά παράλληλα με τα δεκάδες σκάνδαλα κατασπατάλησης κρατικών
πόρων.
Ταυτόχρονα, η φαινομενική
εξάλειψη της ανεργίας οφειλόταν κυρίως στα κύματα
μετανάστευσης των Ελλήνων που έφευγαν από τη χώρα για να ζήσουν σε πιο
φιλελεύθερες χώρες. Αντίστοιχα, το επιχείρημα της ασφάλειας γεννά ένα ερώτημα: «Με
τι αντάλλαγμα όμως;»... Είναι γεγονός που δεν επιδέχεται αμφισβήτηση, ότι οι ελευθερίες των πολιτών είχαν σχεδόν
εκμηδενιστεί με τη χούντα να
καταστέλλει κάθε έννοια ελεύθερης σκέψης ή δράσης.
50 χρόνια λοιπόν μετά το
πραξικόπημα του ’67, προβληματισμό
προκαλεί το γεγονός πως συναντά κανείς καθημερινά ανθρώπους που νοσταλγούν εκείνο
το καθεστώς. Ωστόσο αν σκεφτεί κανείς πως στα χρόνια της κρίσης η ελληνική κοινωνία είναι παραδομένη στο τέρας
του λαϊκισμού, καθόλου έκπληξη δεν προκαλεί η στάση μορφωμάτων όπως η Χρυσή Αυγή η οποία έστω και επικαλούμενη την «μαύρη επταετία» δίνει απαντήσεις σε ερωτήματα όπου το
πολιτικό σύστημα αδυνατεί.
Ως κοινωνία επομένως,
θα πρέπει επιτέλους να μάθουμε όσα έχει να μας διδάξει η Ιστορία αλλά παράλληλα
να μην θεωρήσουμε ποτέ πως η Δημοκρατία και όσα αυτή μας προσφέρει είναι
δεδομένα.
Γι’ αυτό λοιπόν ένα
πράγμα πρέπει να είναι χαραγμένο στις σκέψεις μας μια μέρα σαν τη σημερινή.
ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ!
