Χημικοί Μηχανικοί και Μηχανικοί Περιβάλλοντος στο στόχαστρο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ!
Τις τελευταίες μέρες προωθείται
από μεριάς της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ένα σχέδιο νόμου, το οποίο θα ψηφιστεί μέσα
στο Μάρτιο και το οποίο προβλέπει τη συγχώνευση του Τ.Ε.Ι. Δυτικής Μακεδονίας
και του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας και πιο συγκεκριμένα η ένωση των
σχολών Μηχανικών Αντιρρύπανσης Τ.Ε. και Μηχανικών Περιβάλλοντος με την
παράλληλη μετονομασία τους σε Χημικούς Μηχανικούς…
Ως ΠΑΣΠ, πάγια στάση μας είναι το γεγονός ότι όποια συγχώνευση λάβει χώρα, θα
πρέπει να βασίζεται σε σαφώς ορισμένα κριτήρια, κινούμενη ουσιαστικά γύρω
από τον άξονα της ακαδημαϊκότητας, αφήνοντας στην άκρη οικονομικούς
παράγοντες και τυχόν μικροπολιτικά συμφέροντα και καιροσκοπισμούς. Ταυτόχρονα, η όποια αναβάθμιση των ΤΕΙ δεν θα πρέπει να
επικεντρώνεται στην αναγωγή τους σε ΑΕΙ, αλλά στην ουσιαστική βελτίωση τους, είτε
αφορά τον εκσυγχρονισμό των προγραμμάτων σπουδών, του γνωστικού αντικειμένου
και των ίδιων των πτυχίων, είτε την ουσιαστική αναμόρφωση των υποδομών τους. Πέραν
του γεγονότος ότι διαφωνούμε επί της
βάσης με την συγχώνευση ΑΕΙ και ΤΕΙ, όπως αναφέραμε παραπάνω, κρίνουμε πως η απλή μετονομασία ενός οποιουδήποτε
τμήματος είναι προβληματική, όταν αυτή δεν απορρέει από την αντίστοιχη αλλαγή
του προγράμματος σπουδών. Ως γνωστόν ο τίτλος σπουδών και κατ’ επέκταση τα
επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων απορρέουν αποκλειστικά και με λογική
συνέχεια από τα μαθήματα που διδάσκονται.
Από το τρέχον πρόγραμμα
σπουδών των Μηχανικών Περιβάλλοντος προκύπτει ανεπαρκής επικάλυψη του γνωστικού
αντικειμένου που απασχολεί τις δύο σχολές:
Συγκεκριμένα οι Μηχανικοί Περιβάλλοντος φαίνεται να εξειδικεύονται στη διεξαγωγή ενεργειακών ελέγγχων και στη διαχείρηση
και αξιοποίηση αποβλήτων σε μεγαλύτερο βαθμό από τον Χημικό Μηχανικό και
αυτό αντικατοπτρίζεται και στα επαγγελματικά τους δικαιώματα. Αντιθέτως, δεν δίνεται έμφαση σε θεμελιώδεις πτυχές
της επιστήμης του Χημικού Μηχανικού, όπως είναι ο σχεδιασμός και η
βελτιστοποίηση των διεργασιών καθώς παράλληλα τους λείπουν οι βασικές γνώσεις
σε αντικείμενα όπως η θερμοδυναμική και η φυσικοχημεία γεγονός που τους
απομακρύνει από τον χώρο των βιομηχανιών και της γραμμής παραγωγής,
διαφοροποιώντας τον ρόλο τους ριζικά από αυτόν του Χημικού Μηχανικού. Κατά
συνέπεια, φοβόμαστε πως μια τόσο
δραστική αλλαγή του προγράμματος σπουδών δεν μπορεί να υποστηριχθεί από το ήδη
υπάρχον ακαδημαϊκό προσωπικό που επικεντρώνεται σε άλλο γνωστικό
αντικείμενο απο αυτό του Χημικού Μηχανικού. Πολύ πιθανό να οδηγήσει και σε ανάγκη αντικατάστασης του διδακτικού και ερευνητικού
προσωπικού, γεγονός με το οποίο διαφωνούμε καθώς πιστεύουμε ότι οι συγχωνεύσεις
δε πρέπει να συνοδεύονται με απολύσεις.
Ωστόσο ανεξάρτητα από το αν θα μεταβληθεί το παρόν πρόγραμμα σπουδών των
Μηχανικών Περιβάλλοντος, εμείς διαφωνούμε
με τη δημιουργία ενός νέου τμήματος Χημικών Μηχανικών καθώς ανακύπτουν τεράστια
προβλήματα στην απορρόφηση των αποφοίτων από την αγορά εργασίας. Έρευνες
έχουν δείξει ότι ο κλάδος μας είναι
εξαιρετικά κορεσμένος, συνεπώς η είσοδος μεγάλου αριθμού νέων Χημικών
Μηχανικών στην αγορά εργασίας δε θα μπορέσει να υποστηριχθεί καθόλου από την
υπάρχουσα ζήτηση, έχοντας ως αποτέλεσμα πτυχιούχοι μηχανικοί να μένουν χωρίς
δουλειά.
Όμως το δεύτερο και πιο σημαντικό είναι ότι η κατάργηση του τμήματος Μηχανικών Περιβάλλοντος είναι ένα βαρύ πλήγμα
σε έναν κλάδο με μέλλον που έχει τόσα να προσφέρει στη κοινωνία. Άλλωστε σε
παγκόσμιο επίπεδο τομείς όπως οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, η διαχείρηση
αποβλήτων και οικιακών απορρημάτων και η αποκατάσταση του φυσικού περιβάλλοντος
αναδεικνύονται σε εξαιρετικά σημαντικά πεδία μελέτης που θα μπορούσαν να
απασχολήσουν τους Μηχανικούς Περιβάλλοντος. Είναι κοινός τόπος ότι η Ελλάδα ως μέλος της Ε.Ε. υπόκειται σε
διάφορες νομοθεσίες που αφορούν την προστασία του περιβάλλοντος, στις οποίες
όμως δεν εναρμονίζεται και κατά συνέπεια πληρώνει υπέρογκα ποσά σε πρόστιμα
κάθε χρόνο. Ο Μηχανικός Περιβάλλοντος έρχεται να δώσει τη λύση σε αυτό, και
επομένως κρίνεται η προστασία του κλάδου του και όχι ο υποβιβασμός του σε
παρακλάδι του Χημικού Μηχανικού. Ακόμη, αξίζει να σημειωθεί και το γεγονός ότι η τοπική κοινωνία της Κοζάνης έχει ανάγκη
την ύπαρξη Μηχανικών Περιβάλλοντος καθώς η περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας
χαρακτηρίζεται από το πλούσιο φυσικό περιβάλλον της το οποίο πρέπει να
προστατευτεί από την περιβαλλοντικά ανεύθυνη διαχείρηση των βιομηχανιών, και να
διατηρήσει τη πλούσια χλωρίδα και πανίδα της.
Καταλήγοντας, η μετονομασία
του τμήματος Μηχανικών Περιβάλλοντος σε Χημικούς Μηχανικούς έρχεται να
αποτελέσει ένα ακόμα καίριο πλήγμα από τη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και το Υπουργείο
Παιδείας στο χώρο της Εκπαίδευσης. Έχοντας ως κύριο γνώμονα το συμφέρον τόσο
των αποφοίτων Χημικών Μηχανικών αλλά και των Μηχανικών Περιβάλλοντος και το πώς
θα ξεφύγουμε από το τέλμα της ανεργίας που με μαεστρία μας οδηγεί ο κ.
Γαβρόγλου δηλώνουμε έτοιμοι να αγωνιστούμε για να διασφαλίσουμε το μέλλον μας!
Π.Α.Σ.Π. Ε.Μ.Π.
Π.Α.Σ.Π.
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
