Η Γενική Συνέλευση του Φοιτητικού μας Συλλόγου στις 17/3 έληξε με την υπερψήφιση του Πλαισίου Αγώνα από 43 φοιτητές σε σύνολο 90 παρόντων και αποτελεί απόφαση που θεωρητικά αντιπροσωπεύει ούτε λίγο, ούτε πολύ 1000 εγγεγραμμένους φοιτητές. Ωστόσο, πριν βιαστεί κανείς να αποδεχθεί την εγκυρότητα της παραπάνω απόφασης, καλό θα είναι να γνωρίζει κάποιες αλήθειες που κάποιοι εσκεμμένα τις αποκρύπτουν. Αρχικά, η συμμετοχή των φοιτητών στα κοινά και συλλογικά όργανα κατοχυρώνεται από το Καταστατικό, το οποίο διέπει μεταξύ άλλων, τον τρόπο που υπολογίζεται η ελάχιστη απαιτούμενη απαρτία μιας Γενικής Συνέλευσης. Σε αυτό ορίζεται ρητά πως «Η συνέλευση βρίσκεται σε απαρτία, όταν μετέχει το ¼ των ταμειακά εντάξει μελών του Συλλόγου». Ταμειακά εντάξει θεωρούνταν όλοι εκείνοι οι φοιτητές, που στις ετήσιες φοιτητικές εκλογές, μαζί με την ψήφο τους κατέθεταν και ένα συγκεκριμένο χρηματικό αντίτιμο στο ταμείο του Φ.Σ. για τις λειτουργικές του ανάγκες. Εντούτοις, εδώ και πάρα πολλά χρόνια, ο σύλλογός μας δε διαθέτει ταμείο, συνεπώς ως “ταμειακά εντάξει” λογίζονται οι φοιτητές που προσήλθαν και ψήφισαν στις πιο πρόσφατες φοιτητικές εκλογές. Για του λόγου το αληθές, επισυνάπτεται φωτογραφία του εν λόγω άρθρου του καταστατικού του Συλλόγου μας:
Στις περσινές φοιτητικές εκλογές ψήφισαν συνολικά 432 φοιτητές της σχολής μας. Από το αποτέλεσμα της διαίρεσης προκύπτει πως η απαρτία για κάθε Γ.Σ. του τρέχοντος ακαδημαϊκού έτους ορίζεται στο 108, δηλαδή 18 περισσότερους παριστάμενους φοιτητές από όσους ήταν σήμερα. Άρα, εγείρεται εύλογα η απορία, εάν οι μαθηματικές ικανότητες των συναδέλφων των ΕΑΑΚ πάσχουν τόσο πολύ, ή ακόμα πιο ανησυχητικά, εάν είναι συνειδητή πολιτική τους επιλογή η απαξίωση των άρθρων του Καταστατικού και η λειτουργία των συλλογικών μας οργάνων, κυριολεκτικά στην τύχη, παραγνωρίζοντας κάθε αρχή αναλογικής αντιπροσώπευσης στη λήψη αποφάσεων. Σαφώς πρόκειται για το δεύτερο, καθώς γίνεται πλέον κοινά αντιληπτό, πως αποτελεί ίδιον της πολιτικής τους ιδιοσυγκρασίας η ευφάνταστη επινόηση τεχνητών κανονισμών και η παράβλεψη των υπάρχοντων, όταν πρόκειται για την επιβολή των πολιτικών τους απόψεων και την εξυπηρέτηση των κομματικών τους συμφερόντων.
Επομένως, τίθεται σαφώς ζήτημα νομιμοποίησης της απόφασης της συγκεκριμένης συνέλευσης, καθώς η απόφαση που φέρει τη σφραγίδα του συλλόγου μας αντίκειται στον καταστατικά οριζόμενο τρόπο λήψης της. Κάποιος λογικά σκεπτόμενος φοιτητής θα αναρωτιόταν σε αυτό το σημείο γιατί σφραγίστηκε η εν λόγω απόφαση εξ αρχής και δεν κυρήχθηκε η διάλυση της συνέλευσης και η εκ νέου και εξ αναβολής πραγματοποίηση της, όπως περιγράφεται ρητά. Φυσικά, επειδή η σφράγιση του πλαισίου απόφασης πραγματοποιείται από αυτόν που κατέχει τη σφραγίδα του συλλόγου. Δυστυχώς, εδώ εντοπίζεται ακόμη μια δυσλειτουργία, καθώς ξανά βάσει καταστατικού, ενώ η σφραγίδα βρίσκεται στα χέρια του Γραμματέα του Διοικητικού Συμβουλίου, όπως αυτό προκύπτει μετά τη λήξη των φοιτητικών εκλογών, ως Δ.Σ. δεν έχουμε καταφέρει να ορίσουμε Γραμματέα κανένα από τα προηγούμενα χρόνια, με αποκλειστική ευθύνη των ΕΑΑΚ, που βολεύονται στη λογική της μη προσωποπαγούς εκπροσώπησης και της λογικής του όχλου. Άμεση συνέπεια αποτελεί η παράτυπη κατοχή της σφραγίδας από την ΕΑΑΚ και η συνακόλουθη ευχέρεια τους να επικυρώνουν ή όχι, ό,τι τους εξυπηρετεί, γεγονός που αποδείχθηκε περίτρανα για άλλη μια φορά.
Καλούμε όλους τους συμφοιτητές μας να απομονώσουν και να καταδικάσουν απερίφραστα τέτοιες λογικές και πρακτικές που κινούνται ξεκάθαρα στα πλαίσια της επιβολής των απόψεων της μειοψηφίας, χρησιμοποιώντας όποιο θεμιτό ή αθέμιτο μέσο. Παράλληλα, προκειμένου να μην ξαναβρεθούμε προ τετελεσμένων γεγονότων στο μέλλον, ερήμην της πλειοψηφίας, ενθαρρύνουμε την προσέλευση των φοιτητών στις Γενικές Συνελεύσεις, ώστε να διασφαλίζεται στο μέγιστο βαθμό, τόσο η ομαλή διεξαγωγή του πλέον αμεσοδημοκρατικού οργάνου που μπορούμε να συμμετέχουμε, όσο και ο δημοκρατικός τρόπος λήψης αποφάσεων που θα εκφράζει πραγματικά το σύνολο του φοιτητικού μας συλλόγου. Από τη μεριά μας ως ΠΑΣΠ ΕΜΠ θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε απέναντι σε όλους αυτούς που προσπαθούν να εκφυλίσουν όλο και περισσότερο τη δημοκρατικότητα του συλλόγου.
